Vandaag werd ik wakker in m’n tent. Opzich is die best prima maar wat ik het meeste eraan haat is dat ik heel weinig ruimte heb. Ik sliep dus echt precies naast en in al men spullen. Maar met goede moet gingen we weer verder. Tijdens deze sectie liep je best vaak langs allerlei ruïnes van huizen van vroeger.
Gelukkig kwam ik snel een riviertje tegen waar ik mijn water kon verversen want dat was bijna op. Het was zoiets vinden of bij mensen aanbellen die hier soms verspreid wonen. Het klim en klauter gehalte steeg vandaag wel heel erg. Soms was het gewoon eng hoe dichtbij je bij de rand van een klif liep. Een struikeling kan men laatste zijn was soms men gedachte, maar alles ging gelukkig goed.
Na een lange dag wandelen kwam ik rond half 5 aan bij het puntje van het schiereiland. Hier staat ook een kleine vuurtoren. Daar zag ik voor het eerst andere mensen op het pad. Tot nu toe was het compleet verlaten. Het was cool om zo de oceaan op te kijken.
Daarna liep ik nog iets verder en kwam ik een verlaten uitkijkpost van de Tweede wereldoorlog tegen. Dat word m’n slaapplek vannacht, scheelt m’n tent opzetten.
Geef een reactie