Auteur: Bastiaan

Vandaag is het zo ver, ik ga weer terug naar Nederland! Na twee maanden Amerika is het wel weer fijn om terug te gaan waar alles begon. Aangezien ik vandaag weinig te doen had koos ik ervoor om te gaan lopen naar het vliegveld. Als mooie bijkomstigheid liep ik hierdoor ook nog even door de wijk Brooklyn en over de Brooklyn Bridge. Het was op die brug super druk met allerlei toeristen die allemaal foto’s van zichzelf aan het maken waren. Ook was het erg mooi weer, misschien zelfs iets te warm om lekker op te lopen. Bij een supermarkt had ik nog wat Amerikaans eten/koekjes gekocht als cadeautje voor de mensen thuis. Daarna kwam ik nog door de Joodse buurt, wat ook weer grappig was want alle borden waren opeens allemaal in het Hebreeuws.

Rond 4 uur kwam ik aan bij de ingang van het vliegveld daar nam ik de “Airtrain” naar de juiste Terminal 4. Helaas kon ik nog niet inchecken want het was te vroeg. Dus toen ging ik maar weer naar Terminal 1 want daar zaten de winkeltjes voor de security. Na een paar uur wachten kon ik wel inchecken en door de security gaan. Grappig genoeg ging dit super soepel en best snel. Toen moest ik nog wat langer wachten en rond half 1 ’s nachts kon ik het vliegtuig boarden.

De vlucht ging vrij snel en duurde maar 7 uur. In het vliegtuig kon ik door al het lawaai en de bewegingen slecht slapen. Maar ik had ook nog wat extra tijd gedood door de Nederlandse film “Bankier van het verzet” te kijken. Vrij snel daarna landen we op Schiphol en werd ik opgehaald door men vader met de auto.

Dat was het dan men vakantie naar Amerika, wie weet loop ik de rest van de AT over een paar jaar.

Vandaag heb ik niet super veel gedaan. Ik heb de rest van het Central Park bezocht. Want twee dagen geleden had ik alleen de zuidelijke helft bekeken. Grappig genoeg was er een hardloopwedstrijd gaande toen ik er rond liep. Daarna heb ik geluncht bij een West-Afrikaans restaurant, het was best unieke smaak combinatie maar wel erg lekker. Op mijn teug weg naar het hotel zag ik nog Chuck Schumer een speech geven op Time Square voor aandacht voor de Armeense Genocide. Het gebeurd niet vaak dat je een minority Senate leader ziet, dus dat was best cool. Verder heb ik een beetje gechilled in mijn hotel kamer. Morgen ga ik weer terug naar Nederland ?.

Vandaag was mijn plan om naar het Vrijheidsbeeld te gaan en de rest van het Financial District. Maar eerst men hotel kamer. Ik liep naar de receptie en die zei dat er geen andere kamers beschikbaar waren. Alles is geboekt zei die. Dus gelijk daarna heb ik gezocht en een kamer geboekt in het Hyatt Place New York City / Times Square. Dit was een stuk duurder 275 dollar per nacht. Maar ja het kon niet anders. Kom ik naar beneden om uit te checken, zegt die gast verbaast dat ik wel langer kon blijven in de kamer waar ik al in zat ?. Maar ik had nu al iets anders dus ik ging er vandoor.

Als ontbijt kocht ik een bagel bij Ess-a-Bagel, deze zaak was mij aangeraden door een hiker bij de Broken Fiddle die uit New York kwam dus dit moest ik proberen. Het was vrij duur, 18 dollar, maar de bagel met gerookte zalm, roomkaas en andere groenten was geweldig. Bij dit nieuwe hotel kon ik gelukkig wel men tas afgeven. Dus ja het kost meer maar dan heb je wel betere service.

Ik vind de metro nog steeds eng, dus ik liep de complete afstand naar het zuiden naar het topje van Manhattan. Daar kwam ik nog het 9/11 monument waar vroeger de Twin Towers stonden. Helaas waren ze aan het verbouwen bij de Batteries, het park aan de kop van Manhattan. Dus ik kon het Vrijheidsbeeld slecht zien. Ik had geen zin om een ticket voor een boot tochtje te betalen dus ik ging verder. Fotootje bij de New York Stock Exchange en toen waren al mijn doelen al weer gehaald. Vandaag is het trouwens Koningsdag en ik moet eerlijk zijn in je eentje in New York is vrij saai. Ik was eigenlijk liever thuis in Amersfoort koopjes aan het jagen, maar ja het is zo gelopen hmm.

Ik liep verder langzaam terug naar het noorden en kwam Chinatown binnen. Dit is denk ik een van mijn favoriete buurten in New York. Opeens zijn alle borden tweetalig en zijn er allerlei Aziatische zaakjes. Voor de lunch ben ik ook bij een restaurant hier langsgeweest. Daarna ging ik terug naar men nieuwe hotel en checkte ik in. Als avondeten at ik pizza bij een restaurantje om de hoek. Toen ik terug liep begon het ook opeens te storten met regen, gelukkig hoefte ik niet super verder te lopen.

De eerste taak die ik had was een hotel vinden. Ik zag al snel dat het een duur grapje zouw worden want alle hotels in de buurt op Manhattan zijn 250+ dollar. Maar het derde hotel wat ik binnen liep had plek voor maar 160 dollar! Wat een koopje. Dus dat heb ik ook gelijk geboekt, ze moesten nog wel kijken of ik langer kon blijven. Maar ja voor een avond zat ik dus sowieso goed. Het hotel was verouderd en de kamer super klein maar goed genoeg voor mij.

Daar ben ik gelijk waar naar buiten gegaan om de stad verder te ontdekken op m’n slippers. Als eerste liep ik langs het Empire State Building daarna door Time Square om vervolgens in Central Park te eindigen. Van daar liep ik naar de Hudson River waar een leek wandel gebied langs het water lag. Helaas brak daar mijn slipper, deze slippers heb ik al twee jaar en het was jammer dat ze nu op dit moment kapot gingen, en zo moest ik dus een uur lang op kapotte slippers terug lopen naar men hotel, jipppie ?.

Daar had ik nog even gechilled om vervolgens avond te eten bij een Irish Pub. De Guiness smaakte goed maar de fish en chips was echt vrij slecht. Daarna weer lekker vroeg gaan slapen.

Vandaag ging ik met de Amtrak trein van Union Station, Washington DC naar Penn Station, New York. De treinreis ging een stuk beter en sneller dan vorige want dit spoor was geëlektrificeerd. Het koste maar 3,5 uur om daar te komen. In Union Station was het instappen in de trien wel vreemd geregeld. Net als in een vliegveld moest je in een zigzag wachtrij staan tot dat een bepaald moment was geweest. Toen pas gingen de deuren open en kon iedereen naar het perron lopen. Aangekomen in New York moest ik een hotel gaan zoeken want ik had niks gereserveerd slim ?.

Dit was de enigste vol dag die ik in Washington DC had. Als eerste ging ik naar de gratis Smithsonian Dierentuin. Dit was een niet super grote maar ze hadden een leuke collectie aan dieren. Zoals bijvoorbeeld panda’s, een verschillende aap soorten. Wel vond ik het weer een beetje zielig. Nu ik zelf een dagje in de cel heb gezeten begrijp ik misschien de ellende waarin die dieren leven wat beter. Als lunch ging ik voor het eerst naar Chipotle, dit is een Mexicaans fastfood restaurant waar je geweldige bowls en burrito’s kan halen.

Vervolgens ging ik naar National Mall om daar de verschillende Smithsonian musea te bezoeken. Ik ben naar het Natuur Historisch Museum geweest, Amerikaans Historisch Museum en naar het Moderne Kunst Museum. Ik wilde ook nog naar het museum van lucht- en ruimtevaart gaan maar helaas stond daar een gigantisch lange rij. Daarna liep ik naar het Jefferson Monument en naar de Arlington Begraafplaats. Hier heb ik nog het graf van John F. Kennedy gezien. Als avondeten kocht ik acht willekeurige pizza slices in Alexandria, vier voor nu en de andere vier als ontbijt.

Rond het middaguur was ik aangekomen in Alexandria, VA. Dit is een voorstad van Washington DC waar mijn hotel lag. Ik wilde snel van mij bag pack af om de stad in te gaan. Dus ging ik daar als eerste heen. Ik reisden via de metro naar het hotel, maar helaas deden de mensen bij de receptie super moeilijk en kon ik er mijn tas niet achterlaten. Ik moest wachten tot drie uur ’s middags.

Gelukkig was dichtbij een winkelcentrum met verschillende restaurantjes. Dus ging ik daar maar heen om de tijd een beetje te doden. Ik lunchde bij een veelste duur Italiaans restaurant met een heerlijke paddestoelen pasta met roomsaus. Verder echte ik in een stoel de rest van de tijd uit met YouTube videos kijken. Ik merkte dat ik bijna in slaap viel, want ja ik had de hele nacht niet geslapen. Maar dat leek mij niet zo handig dus ik hield mijzelf wakker.

Rond drie uur kon ik gelukkig wel mijn kamer in, dumpte ik daar al mijn spullen en nam ik een korte douch en ging vervolgens de stad in. Het was erg cool om voor het eerst in men leven het Witte Huis te zien en alle andere monumenten aan de National Mall. Ook was het erg mooi weer, misschien iets te zonnig voor goeie foto’s. Het was er erg druk met vooral veel schoolreisjes. Als laatste liep ik naar het Capitool en ging ik daarna snel terug naar men hotel want ik was vrij moe.

Het hotel is trouwens echt heel slecht, toen ik rond 9 uur weer aankwam was het brandalarm aan het afgaan. Dit gebeurde ook toen ik rond 2 uur voor het eerst binnen stapte. Ze zeiden dat ze net alles hadden opgelost en er stond ook een electricien achter de receptie, maar ik sliep niet geweldig. Want ja straks gaat die nog een keer af midden in de nacht, gasten buiten hadden het er over dat dat wat dagen geleden was gebeurd ☹️.

In Wytheville heb ik in een hotel geslapen. Het hotel heeft d grappig geschiedenis dat Edith Bolling Wilson de vrouw van Woodrow Wilson tegenover is opgegroeid. En ook in het hotel ooit heeft geslapen. Zij staat bekend als een van meest influenciële first woman’s in de geschiedenis.

Na het gratis ontbijt ben ik naar de Walmart geweest. Daar heb ik een USB-C naar headphone jack adapter gekocht. Sinds de dag na Johnson City is namelijk het Bluetooth gedeelte van mn koptelefoon kapot gegaan. Maar het analoge en dus de headphone jack werken nog wel prima. Met deze adapter kan ik weer naar muziek en films luisteren via mijn telefoon.

Aangezien ik de bus van morgen 3.20 had geboekt moest ik iets doen om de dag te doden. Ik besloot om dus naar het busstation te lopen, wat zo’n 30 km was. Het lopen ging erg voorspoedig en snel. Ik had ook nog middag gegeten bij een lokaal Mexicaans restaurantje, erg lekker.

Daarna heb ik nog eens rond 12 uur lopen wachten bij het tankstation waar de Greyhound busstation is. De bus had ook nog 1 uur vertraging en hij kwam dus rond 4.20 aan. Maar toen de bus aankwam zei de buschauffeur direct dat hij niet verder reed dan de stad Roanoke, VA. Wat ongeveer een uurtje rijden is.

Heel erg gelukkig is in die stad wel een Amtrak treinstation. Ik heb dus daar na 45 min een trein gebakt die reed naar Washington DC. Hopelijk krijg ik nog wat van men geld terug. De Amtrak trein is qua interieur en ruimte best prima en vergelijkbaar met de NS. Maar de diesel locomotief rijdt super traag ongeveer 20 tot 40 km/h. Het duurde dus ook 5,5 uur om uiteindelijk in Alexandria, VA aan te komen, daar lag mijn hotel vlakbij DC. Heel toevallig zaten er achter me in de trein twee Zuid-Limburgers. Dus daar heb ik ook nog even een babbeltje mee gemaakt. Vervolgens ben ik met de metro naar mijn hotel gegaan. Hopelijk kan ik vandaag nog wat doen in DC. Ook al heb ik eigenlijk helemaal niet geslapen voel ik me toch vrij fit.

Ik ben best stom want ik ben opgepakt door de politie, in de buurt van dat Greyhound busstation. Ik was best dronken door de biertjes van de dag ervoor. En publieke dronkenschap is verboden in Virginia, eigenlijk in bijna alle staten. Door de sheriff ben ik dus naar de New River Regional Jail gebracht. Daar ben ik ingecheckt en heb ik iets meer dan 24 uur doorgebracht.

In een cel van 2,5 bij 3 meter werd ik gestopt. Geen bed alleen een betonnen stoel dus ik heb op de koude vloer moeten slapen. Het enige andere in de cel was een toilet en een kraantje. In de cel deur zat een raam waarmee ik schuin de binnenplaats van mijn gevangenis vloer kon zien. De hele dag door werden er mensen gebracht door de politie en mensen weer opgehaald. Het was best druk.

Het eten was vrij slecht maar eigenlijk beter dan ik had verwacht. Je kreeg sneetjes zoet Amerikaans witbrood met pindakaas en jam voor ontbijt. Een soort bonen chili met doperwtjes en brood voor lunch. En een soort chili hashjé met boontjes en sticky pudding.

Het ergste was de verveling en de onzekerheid. Want ik mocht eigenlijk al om 9 uur ’s ochtends gaan. Maar het je moet perse door iemand worden opgehaald en het is verboden om een taxi te bellen. Ik ken niemand in de VS die dichtbij de gevangenis woont, dus ik moest wachten op het busje van de gevangenis. Maar dat busje kwam niet en was uiteindelijk geannuleerd. Dus de hele dag hoorde ik dat ik bijna kon gaan, maar dat was nie.

Uiteindelijk rond 12 uur ’s nachts de volgende dag. Werd ik wakker gemaakt dat ik kon gaan. En na ongeveer 1,5 uur stond ik buiten in Wytheville. Het was een raar gevoel dat deze nachtmerrie opeens over was. Daar heb ik in een hotel geslapen en morgen ga ik terug naar het busstation om nog steeds naar Washington DC te gaan.

Ik ben twee dagen in Damascus, Virginia gebleven. Niet super veel gedaan. Ik heb wat rond gefietst in het dorpje en ben naar de Food City supermarkt geweest, om wat eten te kopen voor de komende busreis naar Washington DC.

Op paaszondag ben ik naar de First Baptist Church geweest. De kerkdienst was erg leuk. De band was vrij goed en de voorganger was ook de lead zanger. De preek was wat minder diepgaand maar met Pasen lees je natuurlijk altijd bepaalde stukken evangelie.

De rest van de tijd zaten we een beetje bij het hostel. Filmpjes te kijken en bier te drinken. Op zondag avond heb ik een Uber taxi genomen naar het Greyhound busstation waar ik in de vroege maandag morgen een bus neem.

Van Iron Mountain Shelter naar The Broken Fiddle Hostel – Afstand vandaag: 42,2 km – Totale afstand: 758 km

Vandaag is mijn laatste dag op de Appalachian Trail. Om het wandelen mooi af te sluiten loop ik vandaag extra veel. Wel een hele marathon! Dit ging best goed omdat het terrein niet al te veel hoogtemeters had. De laatste 10 mijl was vooral naar beneden. Ook heb ik vandaag de staat Tennessee verlaten en ben ik Virginia binnen getreden. Na het wandelen was ik erg moe. Gelukkig kon ik lekker uitrusten in het hostel.

De Broken Fiddle Hostel is denk ik mijn favoriete hostel tot nu toe. Er is een leuke overkapte chill plek met stoelen buiten. En je was werd er meteen gedaan. Ook ligt er een tankstation heel dichtbij waar je drankjes en bier gemakkelijk kan kopen.

Van Boots Off Hostel naar Iron Mountain Shelter – Afstand vandaag: 25,8 km – Totale afstand: 715,8 km

Vandaag de een na laatste dag op de trail. De trail liep vandaag de hele dag langs het Watagua Lake. Het was erg mooi om dat alles te zien. Verder was het vrij simpel en klommen we de hele dag langzaam hoogte meters.

Bij de shelter had ik voor het laatst op trail gekookt. Het was vrij slecht gelukt en het zag er niet uit. De smaak was niet extreem slecht. Ik had wat corned beef gekocht maar dat zat echt veelste lang in m’n tas dus het was helemaal zacht geworden. Dat gemixed met ingeblikte groene asperges en aardappelpureepoeder was meh.

Van Moreland Gap Shelter naar Boots Off Hostel – Afstand vandaag: 23,8 km – Totale afstand: 690,1 km

Vandaag gingen we weer verder. We hebben geluncht bij Black Bear Resort. Speciaal voor ona bleef de keuken met het ontbijt menu ander half uur langere open ❤️. Daarna ging de trail door een kloof waar je over de rotsen langs een rivier liep. Dat was echt een van de mooiste momenten tot nu toe. Maar om die kloof uit te komen moest je wel meer dan een uur klimmen en dat was super zwaar. Gelukkig kunnen we uitrusten bij het hostel en ook hier weer lekker slapen en herstellen voor morgen. We hopen om op vrijdag avond in Damascus, Virginia aan te komen.

Van AT 19E Crossing naar Moreland Gap Shelter – Afstand vandaag: 29,6 km – Totale afstand: 666,3 km

Vandaag weinig bijzonders, we hebben veel afstand verzet. In de trial guide stond dat de shelter beschadigd was omdat het dak was weggewaaid. Maar toen we er aan kwamen zagen we dat ze het met zeilen, duck tape en touwen gerepareerd hadden.

De 400 mijl marker is vandaag ook gehaald. Het was helaas die nacht weer lekker koud en ik heb dus niet super goed kunnen slapen.

Van Stan Murray Shelter naar AT 19E Crossing – Afstand vandaag: 17,9 km – Totale afstand: 636,7 km

Vandaag zijn Colin en ik verder gelopen naar het Appalachian Station at 19E hostel en restaurant hier hebben we ook geslapen. Toen we er om 1 uur aankwamen was het restaurant nog niet open. Dus om toch wat te eten hebben we een mijl extra gelopen om bij de Starving Squirrel te kunnen lunchen. Dit was een geweldige tent met erg lekker vettig Amerikaans voedsel. Zoals een hamburger broodje met pulled pork of een voet lange hotdog met slaw en Chilli.

Daarna zijn we terug gegaan en hebben we ingecheckt. Het was erg druk in het hostel er was wel meer dan 20 man. Dit was niet super handig want iedereen wilde bepaalde dingen doen zoals afval weggooien en z’n tas in of uit pakken. En iedereen zat een beetje op elkaars lip.

Beneden was het restaurant ze hadden lekkere broodjes en wel 150 verschillende bier smaken. Dat was dus wel even genieten. Uiteindelijk nam ik omdat ik nog vrij vol zat van de lunch een simpele BLT (een geroosterd broodje met bacon, sla, tomaat en mayo).

Dit was ook de laatste dag dat we in de staat North Carolina liepen. Nog een paar dagen Tennessee. En morgen gaan we weer verder richting Damascus, Virginia. Ik heb besloten dat dat mijn eindpunt wordt op de trail. Van uit daar ga ik verder snaar Washington DC met de bus.

Van Clyde Smith Shelter naar Stan Murray Shelter – Afstand vandaag: 22 km – Totale afstand: 618,8 km

Vandaag heb ik de Roan Mountain beklommen. Het was een stevige klim maar het uitzicht en het winter bos op de top van de berg waren het zeker waard. Na Roan Mountain heb je een lagere kale top waar het super druk was. Allerlei families waren er aan het lopen, want ja het is ook weekend. Als avondeten heb ik een noedels soepje gegeten en een kant-en-klare Chilli uit blik.

Van Beauty Spot Gap naar Clyde Smith Shelter – Afstand vandaag: 22,5 km – Totale afstand: 596,7 km

Vandaag was het super koud. Het had gevroren in de nacht en veel van de trail was wit van de ijs en sneeuw. Maar men motivatie was hoog en we stapte lekker door. Door de sneeuw werd het bos nog veel mooier en was het niet zo saai bruin. Als avondeten had ik weer een pasta gemaakt. Dit keer met een lokale kruiden geplukt in het bos. In het Engels genaamd Ramps, het Nederlands heeft er niet echt een bekende naam voor misschien wild look of wilde prei. Het is familie van de ui en knoflook en het smaak en ruikt ook erg naar knoflook. Oh ’s nachts sliep ik vrij matig, het was zo koud.

Van Curley Maple Gap Shelter naar Beauty Spot Gap – Afstand vandaag: 12,9 km – Totale afstand: 574,2 km

Vandaag regende het bijna de hele dag. We begonnen vrij laat rond 10:30 toen het even droog was. Helaas was de eerst volgende shelter 22 mijl verder. En niemand had zin om vanacht in een tent te slapen. Het weerbericht was vrij slecht want het ging in de avond ook vriezen. Dus kozen we ervoor om een shuttle te bellen die ons weer terug bracht naar Erwin vanaf Beauty Spot Gap.

In Erwin gingen we eerst wat eten, want het was lunch tijd. Ik ging naar de Pal’s drive thru en naar Maccie. Bij de McDonald’s had je een best goede deal voor 5 dollar. Namelijk een chicken burger, 4 McNuggets, kleine friet en een kleine soda. Je kon er ook 40 McNuggets bestellen in een keer, dit moeten ze ook echt in Nederland gaan aanbieden. Helaas kwamen de McNuggets in twee bakken van 20 ipv een bak van 40. Het was veel eten maar erg lekker.

Ook jammer was het dat er Erwin geen enkel plekje meer over in alle hostels en hotels. Dus reed onze shuttle driver ons naar de dichtstbijzijnde stad Johnson City. Daar werden we bij de Super8 hotel gedropt. We sliepen met ze vieren in een kamer met twee bedden. We draaiden een gezamelijk wasje en konden douchen.

In de avond ging ik samen met Colin naar de Crow Bar. Welke een gezellig Amerikaans lokaal barretje is. Er waren poule tafels en veel lekkere biertjes. Naast de bar lag er ook nog een Waffle House restaurant. Dit is echt het top punt van Amerikaanse fastfood, 24 uur open en ze hebben alleen maar ontbijt eten. Ik had een hash brown die best lekker was met de Waffle House saus. Achter Waffle House was er ook nog Popeyes Louisiana kitchen daar hebben we nog een chicken sandwich gekocht. Het was wel heel erg jammer dat je hier niet zonder auto in de de drive thru kon bestellen. Dus we moesten de auto achter ons vragen om onze bestelling te doen.

Van Uncle Johnny’s Hostel naar Curley Maple Gap Shelter – Afstand vandaag: 6,8 km – Totale afstand: 561,3 km

Vandaag deed ik vrij relaxed, want ik wist dat de volgende shelter vrij dichtbij was. En dat ik van plan was dus weinig te lopen. Ik ontmoette Colin weer bij het hostel wat leuk was. Samen met hem en een groepje andere hikers ging ik weer Erwin in om te ontbijten.

Daarna hadden we een Uber geboekt, omdat de brug waarover de AT loopt weg is gespoeld tijdens de orkaan Helène. Deze rit bracht ons naar de overkant, zodat we dus weer verder konden. In Erwin had ik gisteren iets teveel bier gekocht en het paste ook niet meer in men tas. Dus sjouwde ik dat ik een plastic tasje de hele dag mee. Helaas brak het tasje iets voor de shelter, dus moest ik een paar blikjes nog snel opdrinken voordat ik daar aankwam. Het was de hele dag ook vrij regenachtig dus niet super fijn.

Zeroday – Afstand vandaag: 0 km – Totale afstand: 544,6 km

Vandaag heb ik een dagje rust genomen in plaats van lopen. Het was mooi weer en ik ben met een leenfiets van het hostel het stadje Erwin ingegaan. Het was erg leuk om weer eens te fietsen. Het geeft je een stuk meer bewegingsvrijheid dan lopen.

Ik ben nog steeds bezig om zoveel mogelijk Amerikaanse fastfoodketens te bezoeken. Dus vandaag voegde ik de KFC, Hardees en Taco Bell toe aan het lijstje.

Op de kaart zag ik dat er een Viskwekerij van de US government was. Dus daar ben ik ook nog even langs geweest. Het was wel grappig om allerlei vissen in betonnenbakken te zien zwemmen.

Daarna ben ik terug gegaan naar het hostel om daar een beetje te chillen. In de avond ben ik nog met een groepje hikers terug gegaan naar Downtown om daar te eten bij een Mexicaans restaurant.